Wat is een auto-immuunziekte?
In een gezond lichaam ruimt het immuunsysteem infecties en overbodige celresten op. Bij mensen die lijden aan een auto-immuunziekte keert het immuunsysteem zich tegen het lichaam en maakt anti-stoffen aan die het lichaam aanvallen.
Bv. Als je immuunsysteem je pancreas niet langer herkent als lichaamseigen zal het systeem je pancreas aanvallen en krijg je diabetes
type 1. Als je immuunsysteem in het wilde weg je systeem aanvalt, krijg je eerder chronische polyartritis.
Wat kunnen beginnende kenmerken van een auto-immuunziekte zijn: gewrichtspijn, pijn en spanning in de spieren, insomnia, plotse huiduitslag, moeilijk spijsvertering, maagzuur, opgeblazen gevoel na eten, moeilijke en wisselende stoelgang, hoofdpijn, mistig hoofd, depressie, mood swings,…
Waarom gebeurt dit?
Meestal is er een genetische gevoeligheid aanwezig die wordt getriggerd door chronische stress, medicatie, een virus of een bacterie,…
Enkele veel voorkomende auto-immuunziektes: ziekte van Hashimoto, diabetes mellitus, gastritis, coeliakie, reumatoïde artritis, colitus ulcerosa, polychondritis, polymyalgie, ziekte van Crohn, lupus, lichen, endometriose, psoriasis, fibromyalgie, osteoporose, hoofdpijn .…
Waarom komen auto-immuunziektes zoveel voor?
Door onze westerse levenswijze ligt ons slaap-waak ritme (circadiaan ritme) volledig overhoop. We staan op met een cortisol* piek, na de lunch voelen we ons doodmoe en als de kinderen in bed liggen en het eindelijk me-time is, liggen we uitgeput in de zetel.
De milieu- en omgevingsfactoren waarin we leven zijn bovendien een extra stressor, denk maar aan bewaarmiddelen in voeding, luchtverontreiniging, … .
Al deze zaken hebben een zware inpakt op je hormonen en neurotransmitters. En uit wetenschappelijk onderzoek weten we dat deze voor het grootste deel in onze darmen worden aangemaakt. Bij de moderne mens zijn de darmen helaas zwaar uit evenwicht, tot ernstig ziek.
Mensen die lijden aan een auto-immuunziekte zijn intolerant en of allergisch voor bepaalde voedingsmiddelen. Intolerantie is niet hetzelfde als allergisch. Intoleranties kunnen enkel getest worden door een uitsluiting- en langzaam terug toevoegen dieet zoals het AIP.
Waar komen intoleranties vandaan?
Waarom heeft de ene mens last heeft van bepaalde voedingsmiddelen terwijl de andere vrolijk alles kan eten? Onze genetische aanleg en onze levensstijl zijn belangrijke factoren voor ons immuunsysteem. Veel mensen hebben bijvoorbeeld problemen met het verteren van gluten. De verklaring hiervoor enkel zoeken in het paleolithicum, toen de mens nog leefde van de jacht en het verzamelen van zaden en bessen, is iets te simpel. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat bij 55% van de westerse bevolking, een genetische afwijking de oorzaak is van gluten intolerantie (=coeliakie).
De groenten uit de nachtschade familie (aardappelen, tomaten, aubergines, paprika’s, …) zijn voor veel mensen moeilijk te verteren. Ze bevatten een toxische stof, alkaloïde. In de natuur beschermt deze stof de plant tegen insecten door hen te vergiftigen en hun celmembranen op te lossen. Alkaloïden doen hetzelfde bij de mens: de celmembranen van de dunne darm worden opgelost waardoor de doorlaatbaarheid groter wordt (= lekkende darm). Als je gezond bent, is dat geen probleem, maar als je al last hebt van misselijkheid, opgeblazen gevoel, winderigheid en/of een auto-immuunziekte. Veroorzaakt het eten van deze groenten een overactiviteit van het immuunsysteem en bijgevolg ontstekingen.
Mensen met een auto-immuunziekte, die niet op hun voeding letten, blijven zichzelf dus telkens opnieuw vergiftigen.
MICRONUTRIËNTEN als oplossing?
Micronutriënten zijn de toverstokjes die ervoor zorgen dat het lichaam enzymen, hormonen en ander essentiële onderdelen produceert die we nodig hebben om gezond te functioneren. Nutriënten zijn de bouwstenen van ons lichaam. Ze zijn het ruwe materiaal waaruit we zijn opgebouwd en ze zorgen ervoor dat onze cellen hun vele functies kunnen vervullen.
Iodine, vitamin A en ijzer zijn de belangrijkste volgens de volgens WGO.
Hiervan hebben we slechts kleine hoeveelheden nodig. Toch zijn tekorten de oorzaak van heel wat ziektes. Het voornaamste probleem is dat ons geraffineerd voedsel veel te weinig nutriënten bevat.
Zijn granen echt nodig?
In haar boek ‘Paleo Principles’ schrijft Sarah Ballantine het volgende:
‘ Het feit dat men nog altijd beweert dat granen de basis zijn van een evenwichtige en gezonde voeding is de grootste misvatting ooit. Er is een serieuze kloof tussen de voeding die ons lichaam nodig heeft en wat het uiteindelijk krijgt. Groenten en fruit bevatten tien keer meer vitamines en mineralen dan granen, evenveel vezels en veel minder suiker, bovendien bevatten ze ook nog grote hoeveelheden fotochemicaliën die ons onder andere beschermen tegen kanker.